.png)
دکتر ابوالقاسم گرجی
مهر 1360 تا خرداد 1361
ابوالقاسم گرجی استاد ممتاز دانشگاه تهران، فقیه و حقوقدان و از چهرههای برجسته علمی کشور بود. او دانشآموخته فلسفه و حکمت اسلامی از دانشکده الهیات، نوزدهمین رئیس دانشگاه تهران و چهره ماندگار ایران در دومین همایش چهرههای ماندگار سال ۱۳۸۱ به شمار میرود. گرجی عضو پیوسته فرهنگستان علوم، دارنده نشان درجه یک دانش و برنده چندین دوره جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران بود.
وی در تهران متولد شد و پس از تحصیلات ابتدایی، به فراگیری علوم حوزوی از جمله صرف و نحو، منطق، فقه، اصول و فلسفه پرداخت. از استادان برجسته او میتوان به محمدحسین بروجردی، محمدعلی شاهآبادی، ابراهیم امامزاده زیدی و محمدرضا تنکابنی اشاره کرد. او همزمان با تحصیل، به تدریس علوم حوزوی اشتغال داشت و در سال ۱۳۲۲ برای ادامه تحصیل به نجف اشرف رفت. در نجف از محضر استادانی چون سید ابوالقاسم خویی بهره برد و به تدریس متون مهم فقهی و اصولی پرداخت. در سال ۱۳۳۰ با دریافت گواهی اجتهاد به تهران بازگشت و تدریس خارج فقه و اصول را ادامه داد.
گرجی از سال ۱۳۳۲ تحصیلات دانشگاهی خود را در دانشکده الهیات آغاز کرد و در سال ۱۳۳۸ دکترای فلسفه و حکمت اسلامی را اخذ نمود. فعالیت آموزشی او از دبیرستانها آغاز شد و سپس در دانشکدههای الهیات، ادبیات، حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران ادامه یافت. وی سالها به تدریس ادبیات عرب، فقه، اصول و حقوق اسلامی اشتغال داشت و به مرتبه استادی رسید.
در کنار تدریس، آثار علمی متعددی در حوزه فقه، حقوق اسلامی، تاریخ فقه و تصحیح متون برجسته دینی از خود بر جای گذاشت که برخی از آنها موفق به دریافت جوایز معتبر علمی شدند. ابوالقاسم گرجی در ۷ اسفند ۱۳۸۹ درگذشت و در حرم شاه عبدالعظیم به خاک سپرده شد.